อมรา ศรีสัจจัง 19 เมายน 2550 “วินัย” ก้าวแรกความสำเร็จของชีวิตนับเนื่องจากที่นักศึกษาแต่ละท่านตัดสินใจมาใช้ชีวิตเพื่อการศึกษาที่มหาวิทยาลัยสงขลา-นครินทร์ นั่นหมายถึง แต่ละท่านต่างก็ให้ความหมายของการเดินทางมาที่นี่ที่…สงขลานครินทร์ มาด้วยความมุ่งหมายที่ล้วนแตกต่างกัน บ้างก็ปรารถนาที่จะพบความสำเร็จทางการศึกษาเล่าเรียนที่จะนำมาสู่การดำเนินชีวิตในโลกของอาชีพ เขาและเธอเหล่านี้จึงพกพาชีวิตที่แจ่มใส ตื่นตา ตื่นใจ กระตือรือร้น เร่าร้อน เพื่อเรียนรู้สิ่งใหม่รอบตัว ส่วนที่มาด้วยเหตุผลเพื่อสนองตอบความต้องการของใครบางคน เขาและเธอเหล่านี้ จึงไม่ต่างกับใครบางคนที่การเลือกมาเรียนที่นี้ เป็นการเลือกที่ไม่สม (ใจ) ปรารถนา (แต่ก็ต้องเรียน) เขาและเธอจึงอาจมองสิ่งแวดล้อมรอบตัวด้วยความเมินเฉย เย็นชา หรือ เขาและเธอบางคนที่ต่างไม่รู้ หรือไม่เคยตั้งคำถามว่าทำไมที่ต้องมาเรียนที่นี่ ฯลฯ เหตุผลต่าง ๆ จึงเป็นคำถามที่เขาและเธอต้องค้นหาด้วยตนเอง แต่ด้วยช่วงวัยแห่งความเป็นหนุ่มสาว ปรารถนาแห่งวัย เป็นเรื่องของการค้นหาตัวตนของตนเองที่จะพัฒนาเอกลักษณ์ตนเอง ช่วงวัยของความเป็นวัยรุ่นจึงเป็นช่วงของการค้นหาสิ่งที่เราเป็น สิ่งที่เราอยากเป็น สิ่งที่เราควรจะเป็น หรือสิ่งที่เราไม่อยากเป็น หรือสิ่งที่เรารู้ว่าเราไม่ควรเป็น เป็นต้น วิกฤตทางเอกลักษณ์ที่เกิดขึ้นกับวัยรุ่นจึงเกิดจากความสับสนทางบทบาทที่ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใครและไม่รู้ว่าโตขึ้นจะเป็นอย่างไร แม้วัยรุ่นอยากจะผูกมัดตัวเองอย่างมากกับเป้าหมายหลายอย่าง และหลักการหลายประการซึ่งจะชี้ทางและให้ความหมายต่อชีวิตของพวกเขา อย่างไรก็ตาม ก็มีวัยรุ่นเป็นจำนวนมากที่มีปัญหาการหาทางเลือกของชีวิต ตามความคิดเห็นของอีริคสัน นักจิตวิทยา เห็นว่า ช่วงสับสนดังกล่าว วัยรุ่นซึ่งรู้สึกสับสนจะหาเอกลักษณ์แบบเกินเลยจะรับเอาอุดมการและทำตามโดยไม่สงสัย ยอมรับคำพูด พฤติกรรมของคนที่เขาคิดว่าเป็นวีรบุรุษ การเลี้ยงดูในวัยเยาว์ ค่านิยม ความเชื่อ/ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล การเปลี่ยนแปลงทางการเมืองวัฒนธรรม ล้วนมีผลต่อพัฒนาการทางบุคลิกภาพของบุคคล วัยรุ่นบางคนได้รับการเลี้ยงดูที่มีการวางกฎเกณฑ์อย่างแจ่มชัด มีการอบรมสั่งสอนเรื่องของเหตุและผล การได้รับเสรีภาพตามสมควรตามวัย ได้เรียนรู้การเจรจา การต่อรอง ได้รับความอบอุ่น ความเอาใจใส่ มีความผูกพันของแม่ลูกที่ลึกซึ้ง เหล่านี้คือ การที่วัยรุ่นได้ถูกฝึกให้รู้จักการช่วยตัวเองแต่เด็ก รู้ที่จะจัดการกับตัวเอง รู้ว่าตัวเองทำอะไรได้บ้าง มีความเชื่อมั่นในตัวเอง ทำให้ควบคุมตัวเองได้ รวมทั้งการอบรม สั่งสอนของบุคคลรอบข้างที่ล้วนให้ช่วยเหลือสังคมด้วย เขาและเธอเหล่านั้นก็จะมีความภาคภูมิใจในตัวเอง พัฒนาความเป็นตัวของตัวเองได้ ท่านเคยตั้งคำถามกับตัวเองไหม ว่าพัฒนาการทางบุคลิกภาพจะเชื่อมโยงกับความมีวินัยอย่างไร และ “วินัย” คืออะไร พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานให้ความหมาย “วินัย” ไว้ว่า วินัย หมายถึง ข้อความที่กำหนดขึ้นไว้เป็นข้อบังคับ เป็นหลักเกณฑ์ สำหรับกำกับความประพฤติให้เป็นระเบียบเรียบร้อย “ระเบียบวินัย” หมายถึง แบบแผนที่วางไว้เพื่อเป็นแนวปฏิบัติ และดำเนินการให้ถูกลำดับถูกที่ มีความเรียบร้อยดีงาม รวมถึงระเบียบสำหรับกำกับความประพฤติปฏิบัติให้เป็นแบบแผนอันหนึ่ง อันเดียวกัน การอบรมสั่งสอนของพ่อแม่ในวัยเด็ก เช่น การฝึกฝนให้รู้ที่ทางของการขับถ่ายหรือการวาง กฎเกณฑ์ตามวัยอย่างมีเหตุมีผล เป็นจุดเริ่มของการสั่งสมความมีวินัย และการพัฒนาจริยธรรมตามวัย อันเนื่องมาจากความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับมนุษย์ เพราะมนุษย์ไม่สามารถอยู่โดดเดี่ยวโดยไม่สัมพันธ์หรือพึ่งพากับบุคคลอื่น การเรียนรู้ที่ดีงามที่จะอยู่ร่วมกัน จึงต้องมีอะไรบางอย่างเป็นตัวกำกับ สังคมจึงต้องมีกฎหมาย หรือกฎระเบียบทางสังคมเพื่อการอยู่ร่วมกัน และเพื่อป้องกันการละเมิด ดังนั้นการมีวินัยในฐานะความมนุษย์ คือ การไม่ละเมิดต่อคนด้วยกัน การไม่ละเมิดต่อธรรมชาติ ไม่ละเมิดต่อตัวเอง หรือต่อสถาบันที่เราอยู่ การมีชีวิตอยู่ร่วมกันจึงมีกฎต่อเสรีภาพของมนุษย์คนอื่น เช่น การมีเสรีภาพบนท้องถนน บุคคลก็ต้องเคารพกฎจราจร หากไม่เคารพเราต้องยอมรับผลอันตรายที่อาจเกิดขึ้น เช่น รถคันอื่นอาจจะชนเรา หรือเราอาจจะทำให้เกิดความ เดือดร้อน วุ่นวายบนท้องถนน เป็นต้น ให้ท่านได้ลองนึกภาพว่า บนถนนตรงทางสี่แยก หากไม่มีสัญญาณที่บอกว่ารถคันใดควรหยุดควรรอควรไปจะเกิดอะไรขึ้นกับผู้ใช้รถ ใช้ถนน เป็นต้น การ “เคารพ” จึงหมายถึงการไม่ล่วงเกิน ไม่ล่วงละเมิด การสร้างวินัยให้เกิดในตน จึงเป็นการสั่งสม ค่อย ๆ เป็น ค่อย ๆ ไป ต้องฝึกฝนอย่างต่อเนื่อง นับแต่เรื่องของวิถีการดำเนินชีวิต ตั้งแต่การกิน การนอน การอยู่ร่วมกันกับผู้อื่น ๆ ฯลฯ และวินัยจึงต้องเริ่มจากตัวเอง ใครปฏิบัติมาก สะสมเชิงปริมาณมากจะได้คุณภาพมาก “วินัย” จึงเป็นก้าวแรกความสำเร็จของชีวิต และเป็นเครื่องมือกำกับชีวิตที่สำคัญที่สุด อยากชวนให้ท่านลองนึกถึงใครสักคนที่ประสบความสำเร็จในชีวิตการเรียน หรือประสบความสำเร็จในชีวิตการงาน พบว่าบุคคลนั้นจะมีความเคารพตัวเอง ไม่นำตัวเองไปในทางอบาย เคารพผู้อื่น มีความเพียรพยายามฝึกฝนเพื่อความดี และความสำเร็จในทางที่ถูกต้อง ขออัญเชิญพระบรมราโชวาทในพิธีพระราชทานปริญญาบัตรแก่ผู้สำเร็จการศึกษา จากมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ณ สวนอัมพร 23 มิถุนายน 2541 ที่กล่าวถึงความเพียรพยายามเพื่อความดีและความสำเร็จในทางถูกต้อง ดังนี้ “….จิตใจอันต่ำทรามนั้นคือจิตใจที่อ่อนแอไม่กล้า และไม่อดทนที่จะประกอบความเพียรพยายาม เพื่อความดีและความสำเร็จในทางที่ถูกต้องเป็นธรรม หากเห็นแก่ความสะดวก เอาแต่ง่ายเข้าว่า โดยไม่คำนึงถึงคุณความดี จิตใจเช่นนี้จึงทำให้บุคคลเป็นคนมักง่าย ยอมเกลือกลั้วอยู่กับสิ่งเลวทรามและทุจริต ไม่ว่าจะทำการสิ่งใด ก็หาแต่ทางที่ง่ายที่ต่ำ เพราะเห็นไปว่าจะได้ผลโดยสะดวกรวดเร็วด้วยวิธีการอย่างนั้น ซึ่งความจริงหาเป็นเช่นนั้นไม่ คนมักง่าย ผู้เห็นแต่ความสะดวกนี้ ยิ่งทำงานไปก็ยิ่งก่อปัญหาเพราะไม่เคยชินกับงานที่ยากลำบาก ไม่เคยฝึกเผชิญกับความอดทน กับความจริง และการแก้ปัญหาในทางที่ถูก ผลที่สุดจะเอาตัวไม่รอดจะต้องงมอยู่ในตมคือความต่ำทรามนั่นเอง งานที่ตนทำก็ต้องพลอยทรุดต่ำลงไปด้วย จึงใคร่จะให้ทุกคนลองคิดพิจารณาดู หากผู้ใดมีความคิดจิตใจดังกล่าวอยู่ จะได้ละทิ้งเสียแต่ต้นมือ....” อยากเชิญชวนให้ทุกท่านได้ตรวจสอบว่าเรามีการดำเนินตามความมีระเบียบวินัยและเคารพกฎหมายหรือไม่ มีเกณฑ์การพิจารณาการกระทำหรือการดำเนินการดังนี้ 1) ผิดศีล หรือผิดหลักของศาสนาหรือไม่ 2) ผิดกฎหมาย ผิดขนบธรรมเนียมประเพณี ผิดระเบียบข้อบังคับหรือไม่ 3) เกิดประโยชน์ เกิดผลดีไม่ผิดแบบแผนและ วัฒนธรรม ไม่ขัดมติมหาชนในเรื่องศาสนา ขนบธรรมเนียมประเพณี ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลการมาเรียนที่ มอ เพื่อต้องการความสำเร็จในชีวิตการเรียน หรือเพื่อแค่มาใช้ชีวิตอยู่ที่นี่เพียงชั่วคราว ก็อยากชวนให้ทุกท่านตระหนักใน “วินัย” เป็นสิ่งสำคัญของการใช้ชีวิตร่วมกันกับ ผู้อื่นในสังคม มอ. และในฐานะที่นักศึกษาทุกท่านเป็นสมาชิกใหม่ของ มอ. จึงขอเชิญชวนทุกท่านได้ทำความเข้าใจอย่างถ่องแท้กับ กฎ ระเบียบของการอยู่ร่วมกันที่มอ. ไม่ว่าจะเป็นระเบียบที่เกี่ยวกับหอพักนักศึกษา ระเบียบฯว่าด้วยการเรียนการสอบ การใช้ห้องสมุด หรือข้อบังคับว่าด้วยวินัยนักศึกษา พร้อมการค้นหาคำตอบของเป้าหมายที่ชัดเจนของการเรียนที่นี่ ก็จะทำให้ท่านไม่ประพฤติผิดวินัยนักศึกษาและจะเป็นก้าวแรกของความสำเร็จของชีวิตสำหรับทุกท่าน
19 เมายน 2550
|